Zgłoszenie

RetroMotion · Gość

a) Nicolette DeGrasse
b) Natalie Portman
c) 21 lat
d) Nicole jest uparta, sprytna, wesoła, niezależna. Jest niepoprawną optymistką, często bujającą w obłokach.

e) Marcela / RetroMotion
f) 15 lat
g) Email: [link widoczny dla zalogowanych] / GG: 2256606
h) Blogi : 1
i) Próbka twórczości.

- Vanille? Co ty wyprawiasz? - do jej pokoju wszedł Thomas.
- Szukam.
- Mamy mało czasu, musimy się pospieszyć.
- Już - dziewczyna pobiegła do łazienki.
Ubrała się w modny biały top bez ramiączek i niebieską miniówke.
Usta pomalowała błyszczykiem, a oczy lekko podkreśliła czarną kredką.
- I jak? - spytała wychodząc z łazienki.
- Bomba! - odparł zachwycony chłopak.
- No to idziemy.
Pojechali do klubu, gdzie odbywała się impreza. W środku było duszno i tłoczno. Pod ścianami poustawiane były okrągłe stoliki z krzesłami. Na podjum DJ'a stał Sean Portman - znajomy Van i Toma.
Stroboskop i ultrafiolet dawały się oczom we znaki, lecz po chwili oswoili się z otoczeniem. Usiedli przy wolnym stoliku. Vanessa wypatrzyła w tłumie Jennifer tańczącą z jakimś kolesiem.
- Cześć Thomas - za plecami Van odezwał się znajomy nieprzyjemny głos - Zatańczymy?
- Witaj Sophie - odezwał się chłopak - Jakoś nie mam ochoty.
- Oo, daj spokój. Będziesz tu siedział i czekał aż Królowa Śniegu się przebudzi?
- Wolę być Królową Śniegu niż tanią dziwką - w Vanille wzbierała złość.
- Nie bądź taka twarda. Ja i tak dostaję to czego chce - odparła Sophie i wyciągnęła Thomasa na parkiet.
Vanessa nie wytrzymała. Wstała z krzesła i ruszyła w kierunku tańczącej pary. Nagle stanęła jak wryta, obejrzała się wokół siebie. Czas stanął. Nie wiedziała jak, nie wiedziała czemu, nie wiedziała czy to dzieje się naprawdą. Poruszała się między ludźmi. Byli jak kamienne posągi - uchwyceni w jednej chwili. Nikt ani drgnął, nawet wskazówki zegarka na jej ręku stały. Teraz jej gniew zamienił się w strach, nie wiedziała co robić. Z przerażenia wybiegła na ulicę, biegła przed siebie.
Doszła do domu, wpadła do swojego pokoju i rzuciła się na łóżko.
- Nie, to nie prawda. To się wcale nie stało - powtarzała w myślach.

Kiedy obudziła się rano, pierwsze co ujrzała to nieznajomy mężczyzna w czarnym płaszczu. Uśmiechał się do niej lekko.
- Co pan tu robi?! - krzyknęła rzucając się w stronę drzwi - Odpowiadaj bo zacznę krzyczeć.
- Spokojnie moja droga. Jestem tu w związku z wydarzeniem z ostatniej nocy. Pamiętasz?
- Skąd wiesz? Czego ode mnie chcesz?
- Posiadasz moc. Możesz kontrolować czas i jego skutki. Jeśli pójdziesz ze mną, nauczę cię jak nad tym panować - nieznajomy położył na brzegu łóżka folder - Jeśli się zdecydujesz, wrócę żeby zabrać ciebie tam gdzie będziesz sie uczyć - mężczyzna zniknął, po prostu rozpłynął się w powietrzu.
Vanille była zbyt zszokowana by wydusić z siebie słowo, wzięła do ręki ulotkę i zaczęła czytać. Już wiedziała jaką drogę wybierze...