Aurelka

Aurelie

a) imię i nazwisko postaci Aurelie Marlinve
b) wizerunek postaci Cintia Dicker
c) wiek (19-24 lat) 22
d) kilka cech charakteru roztrzepana,szalona,zakręcona,rozmarzona
e) swoje imię/nick Klaudia
f) wiek 15
g) e-mail i aktualny numer Gadu-Gadu [link widoczny dla zalogowanych]/6853484
h) ilość blogów zero
i) próbka twórczości.

Była trzecia nad ranem,park był prawie pusty.Prawie bo na jednej ławce spał bezdomny mężczyzna a parę metrów od niego na drewnianej ławeczce siedziała rudowłosa dziewczyna.Paliła papierosa i zastanawiała się nad sensem swojego życia.Tak,po części jest filozofem chociaż filozof to złe stwierdzenie.Aurelie,owa dziewczyna,jest artystką,
prawdziwym książkowym przykładem osobowości artysty.Rzadko kiedy można było spotkać takiego lekkoducha.Wracając do jej czynów to właśnie podrapała się po głowie w której kłębiło się wiele myśli.Wszystkie sprowadzały się do jednego-śmierci jej ojca.Było to dokładnie rok temu,całe 365 dni bez niego.Choć minęło już tyle czasu to
wydawało jej się,że działo się to zaledwie wczoraj.Był jej najlepszym przyjacielem,choć różnili się tak bardzo.Ona wolała kiwi a on truskawki,ona lubiła deszcz on wręcz przeciwnie.Można by wymieniać bez końca,lecz po co.Zginął w wypadku samochodowym,jechał z pracy do domu.Jechał do niej.To była środa,a wszystkie środowe
popołudnia spędzali razem,rozumieli się ze sobą jak z nikim innym.Po jego śmierci wyprowadziła się a właściwie uciekła z Paryża.Wszystko jej tam go przypominało.Wyjechała więc do Nowego Yorku,próbowała się z tym wszystkim pogodzić lecz wychodziło jej to z marnym skutkiem.Przyjechała na rocznicę jego śmierci do ich ukochanego Paryża.
Myślała,że da sobie radę.Przeliczyła się,przytłoczyło ją znowu to wszystko.Przechyliła głowę i spojrzała na swoje buty.
W jednej chwili przyszła jej do głowy jeszcze jedna rzecz.Kto normalny siedzi sam w parku.Znowu pokłóciła się z matką.Nigdy nie miały poprawnych stosunków,a po śmierci pogorszyły się jeszcze bardziej.Kłóciły się w każdej sytuacji,nawet o błahostki.Tak było i tym razem poszło o bałagan w "jej" pokoju.Kłótnia na poziomie zbuntowanej nastolatki i czepialskiej matki.Nigdy nie potrafiły ze sobą rozmawiać.Potrząsnęła głową i spojrzała na zegarek.Rzuciła papierosa
na ziemię.Chwyciła za rączkę walizki i pociągnęła ją w kierunku najbliższego postoju taksówek.Wsiadła do jednej z nich
i wskazała kierowcy kierunek,w którym ma jechać.Przeczesała palcami swoje rude włosy i spojrzała za okno.Zoabaczyła miasto,które kiedyś kochała.I nadal chyba kocha,a prznajmniej daży sentymentem.

AleksandraJoanna

Chyba za

.

Aurelie

Chyba

od razu mówie,że żartuje,żeby nie było zgrzytów

Holly

ruda Aurelie.
Hollciak na tak. w ciemno, bo mi sie nie chce czytać. Ale po pierwszych kilku zdaniach twórczości wniosek:
unikaj powtórzeń w stylu "był...."był" itepe. Poza tym po znaku interpunkcyjnym typu kropka tudzież przecinek stawiamy spację, aby było estetycznie i czytelnie ^^

Veuś

Veuś też zmęczony i przeczytałam tylko kawałek. Stwierdzam, że ok, ale to samo co pisał Hollciak spacja.

Kagiś

Mam kilka dni dobroci, przepalone obwody w mózgu i geografię, która mnie przytłącza :/
Pilnuj sie ze spacją i błedzikami. Witamy :]

Aurelie

Będe pamiętać Wink

Witam witam.

Kagiś

Ajj jesteśmy zbyt dobroduszne dziewczyny ostanio. Ale zobaczymy.. może nam jakie talenty wyrosną ^^